အတိတ္ေတြကို မႈန္ဝါးေစတာ
အရိပ္ေတြေတာင္မထင္ခဲ႔ဘူး
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႔ညေတြမွာပဲ
ေအာ္သံေတြႀကားေနရ..
ကၽြန္ေတာ္လန္႔ၿဖန္႔ေနရၿပီ
ဇာတ္ေႀကာင္းမလွတဲ႔ ဒဏ္ရာေတြက
ဝိုးတဝါးနဲ႔ .....
ကန္႔လန္႔ကာပိတ္ေနာက္ ေပ်ာက္ကြယ္
ရိုးတိုးရိပ္တိတ္ေလးပါပဲ
စိုးထိတ္လို႕ေနရၿပီ
တစ္ခါတစ္ခါ
လန္႔လန္႔မႏိုးပါရေစနဲ႔
ေသြးပ်က္ေနတဲ႔ရက္ေတြ
မ်ားလြန္းလို႕ပါ
ဆံုခဲ႔ရတဲ႔အခ်ိန္ေတြကို တသ
ေပ်ာ္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ေနရာေတြကို မက္ေမာ
တစ္ခါၿပန္ေက်ာ႔လို႕ရရင္
အနမ္းတပြင္႔ ကမ္းလင္႔ေၿခြခ်ိန္ကို
ေတာင္ဆိုၿပဳ၏..
စိတ္ေစၫႊန္ရာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment