ေ(သေ၀ထိုး) = ခ(ခေကြး)

သေ၀ထိုးမဟုတ္တဲ့ ခေကြးကို ယပင့္ စသတ္ ဆိုၿပီး ဘ၀တစ္စိတ္တစ္ေဒသကို နိဂံုးခ်ဳပ္ အဆိပ္တက္ရမွာလား ..

ခေကြး မဟုတ္တဲ့ သေ၀ထိုးကို အစျပဳၿပီး ခေကြးနဲ႔ ေပါင္းစပ္ ယပင့္ ထပ္မံျဖည့္စြက္လို႔ ပဲ ေနရမွာလား .....။

ခ်စ္=ေခ်

အခ်စ္အတြက္ ေခ်ပမႈေတြပဲ ျပဳေနရေတာ့မွာလား ..

မလုိလားအပ္ဘူး ခ်စ္သူ ...

ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာၾကားက ဖူးပြင့္သီက်လာတဲ့ စကားစုေတြ

လုပ္ေဆာင္ျပဳလုပ္ခ်က္တိုင္း ကပ္ပါၿငိတဲ့ လူ႔စိတ္အာသီသေတြမွာ

အနမ္းတစ္ပြင့္အတြက္ ကမ္းလွင့္ေျခြဆက္တာလည္း မလိုခ်င္ျပန္ဘူး ..

အတိတ္ကို အဆိပ္လုပ္ ..

နိမိတ္ကို အရိပ္လုပ္ၿပီး င့ါေက်ာမွာလည္း မထမ္းထားခ်င္ဘူး ..

ဘာသာေဗဒတူညီတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြမွာ..

ငိုညည္းမႈ ၊ ထိခိုက္လြယ္မႈ .. စသည္ျဖင့္ က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္စြာပဲ ျဖစ္ခဲ့ တည္ခဲ့တာ ..

အ႐ူးခ်ည္းသက္သက္ အားလံုုုးက ေဘးမဲ့ မေပးဘူး ..။

နားလည္ပါ ခ်စ္သူ ..

ဖြင့္မေျပာရဲလို႔ အေနခက္

ဖြင့္ေျပာလို႔ အေနက်ပ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္

အေတြးသေဘာက ေဇာေခၽြးျပန္ ....

အေရးသေဘာက ဇာတ္ထုတ္ကို အိပ္ေကာင္းျခင္း အိပ္ေစသလားပဲ ....

ဆုေတာင္းျခင္းကို လက္၀ယ္ပိုက္ေထြး

စ႐ိုက္အေတြးက ခ်စ္သူအတြက္ ...

ဒဏ္ရာတစ္ဖက္ နာၾကဥ္းတာ အသက္ထက္အကၡရာဆို

ထိုပဓာနျပဳတဲ့ စကားလံုး

ျပက္လံုးနဲ႔ပဲ အိပ္ေမာက်ပါ ..။

အေနေတြ မခက္ပါဘူး

အေျခအေနေတြ အရပ္ရပ္ကလည္း

နေဘကာရံ စည္းခ်က္ေတြ မပါခ်င္လို႔

အေျခအေန အဖန္ဖန္ကို ေစာင့္ခဲ့ကာမွ ..

ေသြဖီရာ မာန္တစ္ေၾကာမွာ စီးေမ်ာလို႔ တသြင္သြင္ ..။

မခြဲႏိုင္မခြာရက္ အသည္းခိုင္ အၫွာခ်က္ကိုမွ

တစ္သက္အစိုင္ ပ်က္ရယ္အၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ကိုမွ သံုးရက္ေလအား .....။