ဟန္ေဆာင္ခ်စ္လို႔ ေငြဂုဏ္ေမာက္တဲ့ ကညာအို

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အတြက္ ခံစားၿပီး ေရးဖြဲမိတာပါ .. အဲသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ၿပီး အရင္က ေရးခဲ့
ဖူးတဲ့ ကဗ်ာေတြက အလည္လြန္ အမိငယ္ ၊ ေပြလီ မေခ်ာ

ရင္ဘတ္ထဲမွာ ထင္ဟပ္မိၿပီး
စိတ္အာ႐ံုမွာ နိမိတ္အာ႐ံုရသလို
ႀကိဳသိေနလို႔ နဂိုအတိုင္းဆို
အဆင့္တိုင္းဟာ ျမင့္ျမတ္ပါလား ...

အမိႈက္သ႐ိုက္လို ဂိုက္ဆိုက္ေပးတဲ့
မင္းမူရာေတြ ဟိုက္က်ေနတဲ့
အျဖစ္ေတြမို႔ ျဖန္႔ခ်သလိုပဲ,
ျမင္ျမင္သမွ် အခ်ဥ္ပါဟ.. ဆို
လွစ္ဟာျပၿပီး အျပစ္သာ႐ွာလိုက္စမ္းပါ ...

လူ႔အသိုင္း၀ိုင္းက ပစ္စမ္းဆို
လက္တန္းမဲ့ ဒီလက္တစ္စံုက
တစ္သက္မလြမ္းလို႔ မင္းလုပ္ေဆာင္မႈ
ဦးေႏွာက္တစ္စံုကို ခြင္းေဖါက္လိုက္မယ္
ခံရခဲ့တဲ့ ေယာက်္ားေတြတြက္ ...

ေလာ္လီေဖါက္ျပား ရာသီေတြၾကား
လွည့္ျဖားေနလို႔ လူမသိ..သူသိ,
ေျမွာက္တက္ၿပီး ေဆာင့္တက္ရင္ေတာ့
ေမွာက္လွ်က္သာ ျပဳတ္က်မယ့္
မင္းအျဖစ္ေတြၾကား အႏွစ္မပါ
႐ုပ္မထြက္လို႔ ပုပ္စပ္ေနမယ္ ...

ျမန္စြာမေႏွး လာၿပီအေျပး
ရာသီေႏြးလို႔ ပူေလာင္ေဆြးဆို
ယူပစ္သလို အပူခ်စ္ေၾကာင့္
တယူသန္ၿပီး ႐ူပါယံေလးမွာ
မူမမွန္သလို ဒဏ္ခံေနရဦးမယ္ ...

ေအာက္ေျခအျမစ္ စိုက္ေနအျဖစ္မို႔
တိုးထြက္ခ်င္လို႔ တင္းလွ်က္သန္လည္း
ျငင္းလွ်က္မွန္မို႔ မျဖစ္တာသိ
မင္းအၾကည့္က ေထာင္ေနျမစ္ဆုိ
ေလာကဓံၾကား မိုးေမွာင္စြမ္းလို႔
ကၽြတ္ထြက္စိုင္မွ ျပဳတ္လွ်က္ေထာင္သာ
လဲေလ်ာင္းတစ္ျဖစ္ ေဇာက္ထိုးျမစ္ပဲ
ျဖစ္ေနမွာကို နားမလည္လို႔္
ပါးလည္မယ္ဆို ႐ိုက္သူအ႐ံႈးပဲ
ျဖစ္ရခ်ည္ရဲ႕ ..

အေတြ႕အႀကံဳနဲ႔ ရက္စက္ပံုက
သံသရာမွာ ၀ဋ္မေၾကာက္လို႔
အခ်စ္ေပ်ာက္ဆို ဟိန္းေဟာက္ကာလည္း
ၿခိမ္းေျခာက္စၿမဲ မင္းအက်င့္က
ဗုန္းလိုက် က်င္းေတြလို
အနိမ့္အျမင့္နဲ႔ စကားလံုးၾကား
ေထြျပားေစေအာင္ ဇမ္းတခတ္နဲ႔
အၾကမ္းဖက္ေနတာ ႐ွက္သင့္ပါတယ္ ...

စြမ္းစြမ္းတမံ ကမ္းလွမ္းတာလည္း
စြမ္းအားအမွန္ ဓနအားမာန္ဆို
ဟန္ေရးျပလို႔ စြန္ေရးခြင္းတာ
သုတ္ကနဲနဲ႔ ျဖတ္ခနဲဆို
ရသြားေပမယ့္္ မင္းလက္ထဲေရာက္
အဆိပ္အေတာက္နဲ႔ မ်ိဳးပါေပ်ာက္လိမ့္မယ္ ...

မိန္းမ႐ိုင္းတဲ့ ...
သီခ်င္းလို ဟစ္ေၾကြးဆိုေတာ့
လူ႔အျမင္မွာ တင္စားခံရတဲ့
မင္းအျဖစ္ဆိုး ရာဇ၀င္မ်ိဳးမွာ,
ေကာင္းျခင္းၾကြယ္ၾကြယ္ ထင္ျမင္ေလေတာ့
မိန္းမဆိုးလို အ႐ွိန္တိုးၿပီး
နေဘထပ္လို႔ စည္းခ်က္ပ်က္လည္း
သံသာစည္ေတာ္ ျမည္သံထြက္ေတာ့
တီးခ်က္ေတြမွာ အသက္မပါလို႔
ကခ်က္ပ်က္တာ ေမွးကမေနနဲ႔ ...

ႏွလံုးသားမွာ အ႐ွင္လတ္လတ္
ေလာင္ၿမိွဳက္သြင္းလို႔ အခိုးေငြ႕နဲ႔
အ႐ိုးေဆြး ျပာမႈန္အျဖစ္ဆို,
သံုးစားမရလို႔ ျမွဳပ္ႏွံရတာေတြ
လူတကာသိလို႔ ဗ်ဴဟာစစ္ဆို
ထိုးစစ္ဆင္လို႔ မ်ိဳးဆက္ျဖဳတ္တာ
ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္လဲ .. စဥ္စားမိလား ...

ဟန္ေဆာင္ခ်စ္ေတြနဲ႔ ေငြဂုဏ္ေတြၾကား
မက္ေမာလြန္းလို႔ စိတ္ေဇာကပ္ရင္
တစ္သက္စာမွာ အျမတ္မပါလို႔
ထြက္သက္မွာ ကပ္ပါၿငိၿပီး
မင္း ...မကၽြတ္တမ္းေနမယ္ ...

ဘ၀အေရး ေျပာၿပီမေႏွးလို႔
ျမန္စြာဆင္ျခင္ အမိုက္ေမွာင္တစ္ခြင္မွာ
အကဲစမ္းလို႔ ပြဲေတာ့မၾကမ္းနဲ႔
ဇာတ္သိမ္းမွာ အမိႈက္သိမ္းခံရမယ္ ...

မင္းဘ၀ မင္းအလွကို
ဗန္းျပလို႔ မႏွေျမာဆို
လူျဖစ္က်ိဳးမွာ အျဖစ္ဆိုးေနမယ္ ...

ျဖစ္လာရတဲ့ ေ၀ဒနာမွာ
အမႈေကာင္ဟာ မင္းတစ္ေယာက္ပဲမို႔
စြန္႔ခြာကာ လင္းေဆာင္ေပးၿပီး
ျပဳသမွ် မင္းအတြက္က
သာသနာအေရာင္ ဘ၀တန္ေဆာင္ကို
ေ႐ွး႐ႈ႕လို႔ တိုးပြားလိုက္စမ္းပါ ..