ေျဖေဆးတစ္ခြက္

သတိရတယ္ .....
အစားထိုး ေျဖေဖ်ာက္ဖို႔ပဲ ေတြးေတြးေနရတာ..
ဘာတစ္ခုမွ ထြက္မလာခဲ့ဘူး

တစ္ခါျပန္ ျမဴးရေအာင္လည္း
ကၽြန္ေတာ့္ ......... , အနားမွာ ႐ွိမေနခဲ့ဘူး ...
စိတ္အ႐ူး႐ူး အေထြေထြၾကားမွာပဲ
ႀကိတ္ႀကိတ္ လူးလြင့္ေနရတာေတြ မ်ားေနၿပီ

အတိုင္းအဆမဲ့တဲ့ ႏွလံုးသားကို
ကန္႔သတ္ခ်က္ ေပးခဲ့တာလည္း ... သူမ
ယွက္ျဖာေနတဲ့ အလင္းတန္းတစ္စံုအျဖစ္
သူမပဲ လင္းခ်င္းခြင့္ေတြ ေပးခဲ့
ေမွာင္ရီပ်ိဳးစ ညေတြမွာေတာင္
လမ္းမေလွ်ာက္၀ံ့ခဲ့ဘူး ...

တစ္ခါတစ္ခါ ဆက္ဆက္႐ြာေနတဲ့ မိုးေလျပည္မွာ
စိုစြတ္မႈေတြက ေန႔စဥ္ရက္ဆက္....
အသည္းအသန္ကို လြမ္းေနရတာ
မိုးနတ္မင္းေတာင္ ရိပ္စားသြားခဲ့..

အေမွာက္အမွားေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ဘူး
တစ္ေထာက္နားခဲ့ရတဲ့ အေျခအေနမွာပဲ
ေရာက္ေရာက္သြားတဲ့ အနမ္းညေတြဆီ .....

အျပာေရာင္ ခန္းဆီစေတြက တလြင့္လြင့္
နာဖ်ားေသဆံုးရတဲ့ ၀ိဥာဏ္ေတြ အတံုးအ႐ုန္း
သက္႐ွိနာမ္႐ုပ္မွာေတာင္ ..
မပီမျပင္နဲ႔ အေနခက္ေနတာ
သူမ ပံုရိပ္လႊာေတြက ေနသားတက်လႈပ္႐ွား ...

င့ါ အလြမ္းညေတြဆီ ... ကူးခတ္သြားတယ္
ကမ္းစပ္ကို ေရာက္လုၿပီ
အႀကိမ္ႀကိ္မ္ ႀကိဳးစားခဲ့တာပဲ..
တစ္ႀကိမ္တစ္ခါေတာင္ ကမ္းကပ္ခြင့္မရခဲ့တာ
လြမ္းခ်င္းပင္လယ္မွာပဲ ..
အလြမ္းမိုးေတြ က်ဲက်ဲခ်
ကၽြန္ေတာ့္ရာသီေတြ ေျပာင္းျပန္ အခ်ိဳးက်ေနၿပီ ...

အခ်ိန္အၾကာႀကီး မေျပာနဲ႔
တစ္ရက္တစ္ရက္ ကုန္လြန္တဲ့ေန႔ရက္ေတြတိုင္း
တစ္ခ်က္ .. တစ္ခ်က္
အသက္မဲ့သြားသလို ခံစားရတာ...
နီးစပ္ခြင့္္ မရေသးတဲ့ ႏွလံုးသားတစ္စံုကို
ႏြမ္းႏြမ္းၿပီး တတဲ့စိတ္က.. ထုနဲ႔ေထး

ႏွလံုးသား ေရးရာေတြကိုက မေကာင္းခဲ့တာ
စိတ္ကူးသမွ်ေတြကလည္း လြင့္ပါးသြားရတဲ့အျဖစ္
လြတ္လြတ္က်တတ္တဲ့ ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္ကို
သူမကပဲ မြန္းမံျပင္ဆင္ေပးခဲ့....

ေဆာင္ေယာင္က်ဥ္းတဲ့ ေမွာင္တျပအလင္းေတြထဲ
တစ္ေယာက္ထဲေတာ့ ထားထားမခဲ့ပါနဲ႔...

အဲဒီေရာင္စဥ္ျဖာ အလင္းေနာက္
လိုက္လိုက္ေနခဲ့မိတာ ...
အျပစ္လို႔ မဆိုသာပါဘူးေနာ္ ....

႐ံႈးနိမ့္ျခင္း သီအိုရီ ေလာ့ခ္ေလး က်က်ေနတာ
ကယ္သူမဲ့ တမ္းျခင္းေတြလိုပဲ ....
တစ္ခါတစ္ခါ ,
အနာတရေတြက ျပန္႔က်ဲ
တစ္စၿပီး တစ္စ လိုက္လိုက္ ေကာက္ေနရင္း ....
ကိုုယ့္ကိုယ္ကို သိမ္းထုတ္မိတဲ့ အျဖစ္ေတြက
႐ံႈးနိမ့္ျခင္းမ်ားစြာ ထဲမွာပဲ ....
တစ္ခါတစ္ခါက်ေတာ့လည္း
အနာရင့္ရင့္လာေလ ေျဖေဆးတစ္ခြက္ေတာ့ ...
တဒဂၤေလးျဖစ္ျဖစ္ ေသာက္ခြင့္ေတာ့ ရခ်င္သား ။ ။